Nazwa: Botia dario (Hamilton, 1822), znana jako bocja królewska.
Ryba należy do rodzaju Botia, lecz nie jest typową jego przedstawicielką - zdaje się być najbliżej spokrewniona z gatunkiem Botia striata i w przeciwieństwie do pozostałych krewniaczek wyróżnia się bardziej kolorowym ubarwieniem. Dawniej opisywana jako B. macrolineata lub B. geto.
Występowanie: szeroko rozprzestrzeniona na przedpolu Himalajów, a także dolinach rzecznych tych gór. Od zachodu jest to stan Uttarrakhand i okolice miasta Delhi, dalej stany Uttar Pradesh i Bihar, a także cały południowy Nepal, południowy Bhutan (rzeka Gaylegphug), większa część Bangladeszu, włącznie ze stolicą w Dhace, aż po sporny indyjski stan Arunachal Pradesh na wschodzie. Generalnie występowanie tego gatunku sprowadza się do dorzecza Gangesu oraz Brahmaputry.
Rozmiary: rośnie do 13 centymetrów.
Siedlisko: zróżnicowane, zarówno mniejsze i zimniejsze, położone stosunkowo wysoko strumienie, ale także wolniej płynące olbrzymie rzeki, toczące ogromne ilości wody. Woda od przejrzystej do mulistej, dno piaszczyste, muliste lub z drobnych kamieni.
Wygląd: ryba o nieco torpedowatym kształcie, zdaje się mieć nieco większą głowę niż inne bocje z rodzaju Botia. Ciało ma barwę od brunatno-brudnej do granatowej, bardzo ciemnej. Jest poprzecinane wąskimi pasami, które również mogą różnie wyglądać - od brunatno-złotawej bo bardzo jasnozieloną, przechodzącą w żółty. Ich szerokość także się waha, występują też liczne wariacje. Posiada cztery pary wąsików.
Zachowanie: nie wykazuje agresji, prócz tej wewnątrzgatunkowej, ewentualnie "wewnątrzbocjowej". Niemniej niewykluczone iż zestresowany, samotny, pojedynczy osobnik mógłby atakować sąsiadów. Nie są typowymi szybkimi pływakami - często zawisają w drgających ruchach w pozycji pionowej, w ten sposób penetrując akwarium. Są też bardzo skryte, na pewno znacznie więcej czasu spędzają w ukryciu niż znane z towarzyskości i śmiałości przedstawicielki rodzaju.
Warunki wodne: temperatura 23-28°C, pH 6,5-7,5. Twardość ogólna poniżej 12°n.
Akwarium: ze względu na charakter opisany w punkcie "zachowanie", można rozważać hodowanie tej ryby już od zbiornika o wielkości 100x40cm. Jako podłoże najlepszy będzie piasek, może być też drobny żwirek. Standardowo trzeba zadbać o wiele kryjówek, a biorąc pod uwagę płochliwość akurat tego gatunku, trzeba mieć to szczególnie na względzie. Również przy doborze oświetlenia - stłumione lub nie za mocne.
Żywienie: wszystkożerna, od żywego i mrożonego pokarmu, przez sztuczną, suchą karmę po zieleninę. Ze względu na skrytość nie przejada się w towarzystwie pozostałych bocji lub innych sprytnych ryb - między innymi przez to prawdopodobnie rośnie dość wolno.
Rozmnażanie i dymorfizm: samice krąglejsze niż samce - do rozpoznania tylko w dojrzałym wieku. Rozmnażanie w akwarium nieudokumentowane.